حضرت فاطمه زهرا (س) مي فرمايند:
"صلاح زنان در اين است که طوري زندگي نمايند،که نه مردان بيگانه را ببينند و نه چشم بيگانگان بدان بيفتد".
اما خود فاطمه زهرا(س) در متن مسائل سياسي اجتماعي قرار داشت و همواره از حق و اسلام و اهل بيت دفاع ميکرد؛ بعد از رحلت پيامبر(ص) در آن شرايط حساس و دشوار بحراني که فتنه و دشمن تماميت اسلام و قرآن را تهديد مي کرد، فاطمه زهرا بود که با شرکت خود در صحنهسياسي و اجتماعي از مقام ولايت و رهبري دفاعميکرد. با توجه به مطالب فوق ديدگاه حضرت زهرا (س) در مورد حضور زن در صحنههاي اجتماعي و سياسي روشن مي شود.
اگر از فاطمه زهرا(س) نقل شده ويژگي زن مسلمان اين است که نه مرد نامحرماو را ببيند و نه او مرد نامحرم را ببيند،هرگز به معناي انزوا و گوشه نشيني زن مسلمان نيست بلکه منظور اين است
که در فعاليتهاي اجتماعي بايد آنچنان مقررات اسلامي را رعايت کند که موجب نگاه حرام نامحرمان نشودو بالعکس و يا به آن معناست که در مديريت امور بانوان خود زنان بايد عهدهدار باشند تا نيازي به تماس با مرد نامحرم نباشد.
اگر کمي دقيقتر بينديشيم اين سخن حضرت زهرا(س) بهترين الگو براي دنياي امروز استو چند کارکرد اساسي دارد:
۱- تأمين سلامت و بهداشت معنوي جامعه.
2- رشد و استقلال و خودکفايي جامعه زنان.
زيرا اگر قرار باشد زن را مردان نامحرم نبينند، لازمهاش اين است که آنان داراي خودکفايي علمي در امور لازم خود مانند پزشکي و... باشندو اين بهترين عامل رشد جامعه زنان است. پس دوربودن از نامحرم به معناي گوشهنشيني نيست،بلکه فعاليت و تلاش علمي و عملي و رسيدن بهخودکفايي است.